من و چادرم از ته دل....لبیک یاصاحب الزمان

حاضر نیستم با تمام دنیایم عوضش کنم…

حجابم مال من است…

حق من است…

چه در گرماهای آتش گونه…

و چه در سرماهای سوزناک…

نه به مانتوهای تنگ و کوتاه دل میبندم....

نه به پاشنه های بلند...

میپوشم سیاه ساده ی سنگین خودم را...

تاببرم دل ازامام زمانم....

و هرگاه که مرادرخیابان مینگرد به جای دردگرفتن قلبش...

لبخندی بیاید روی لبش...

یاصاحب الزمان...

اقای بی همتای من...

یک نگاه تو...

می ارزد به صدنگاه دیگران...

من و چادرم ازته دل میگوییم....

لبیک یاصاحب الزمان

امروز جمعه نیست..اما دلتنگم...

 یا ابن الحسن

دوریت درد بی درمان است

ای پسر فاطمه

امروز جمعه نیست اما دلم برایت تنگ است.... 

کجاست پسر فاطمه

مولا شرمنده ام که به من میگویند "انسان" با ریشه ی "نسیان" 

و نمیگویند "انسان" با ریشه ی "انس" ...

آخر تنها انس حقیقی که نسیان نمی آورد انس با شماست و من همیشه فراموش میکنم ....

مولا اما خدا را گواه میگیرم نه به خاطر خودم ،بلکه به خاطر مادرتان گاهی برای آمدنتان دعا نیز میکنم ...

  +هروقت خواستیم گناه کنیم ، یادمون باشه یه مادر منتظر اومدن پسرشه! ...

 

چقدر کم هستیم....

 چقدر برای "فدای تو شدن" کم هستم

مرا ببخش

که حتی لایق به فدای تو شدن هم نیستم...

اللهم عجل لولیک الفرج 

آقا جونم...کی میای،دردت به جونم

آقا جونم...

مهربونم...

کی میایی دردت به جونم

از خدا همیشه می خوام

تو بیایی تا من جوونم

آقاجونم

مهربونم

کی میایی دردت به جونم

نمی تونم

آقاجونم

بی تو من زنده بمونم

نمی تونم...